آنقدر آه کشیدم ز جهان سیر شدم

صورتم گرچه جوان است به خدا پیر شدم

زندگی آب روان است روان می گذرد

عشق را پیشه کن ای دوست جهان می گذرد

سر گذشت شب هجران تو گفتم با شمع

آنقدر سوخت که از گفته پشیمانم کرد